Posts

Random story #1

S əhər açılırdı. Vasiflə Günay onu özünə gətirməyə çalışırdılar. O soyuq tər içindəydi, heç özündə deyildi və nəsə sayıqlayırdı. Otağa pəncərədən düşən gün üzünə düşüb onu bir az da narahat edirdi. -       Təcili nəsə etməliyik ,Günay. -       Görəsən ona nolub? Elə bu zaman o nəsə mızıldanmağa başladı. Vasif qulağını onun ağzına tərəf apardı. “B500, B500... dərman... tapacaqlar.. dərman... məni tapacaqlar..” -       Ona nəsə dərman lazımdır, Günay. Mən ona dərman tapmağa gedirəm. Sən də su tap, üzünə vur, bəlkə kömək olar. -       Yaxşı, tez ol! Vasif tələsik otaqdan çıxdı. Binanın pilləkənlərindən enib küçəyə qaçdı. Yaxınlıqda gözünə dəyən ilk aptekə girdi və girən kimi nəfəssiz halda dedi: -       Kimsə var burda? Kömək lazımdır. İçərdən bir nəfər ağ xalatlı çox sakit görünən oğlan çıxdı. -       Buyrun, nə lazımdır? -       B500 adında dərman var? Bir nəfərin vəziyyəti yaxşı deyil. Sayıqlayır və elə bir dərman istəyir. Ona tez kömək etmək lazımdır. -      

Saat

Səssiz ev Eric yuxudan ay ıldı. Pəncərəyə baxdıqda hələ havanın qaranlıq olduğunu gördü. Qəribədir, bugün nədənsə tez oyanmışdı. Dərsi 9-da başladığından zəngli saatını adətən saat 8-ə qurardı. 15 dəqiqə ona hazırlanmaq və yemək yemək üçün kifayət idi. Saata nəzər saldı. Hələ əqrəblər 6-nı göstərirdi. Buna elə də fikir vermədi. Hamımız bəzən vaxtsız oyana bilirik.         Eric 17 yaşında, tünd sarıya çalan saçları və çilli üzü olan bir gənc idi. Otağının gənclərə məxsus bir havası vardı. Çox səliqəli sayılmazdı, lakin yerdə zibil yaxud ayağa ilişən başqa bir şey yox idi. Divarlar açıq mavi rəngli, yer isə parket idi. Otaqda yataq, şkaf, yazı masasından başqa əşya yox idi.         Oğlan tez oyanmasına baxmayaraq yerində qalmaq fikrində deyildi. Telefonu əlinə alaraq mesajlarını yoxladı. Bir neçə dəqiqədən sonra ayağa qalxıb geyindi. Saata bir daha nəzər saldıqda isə bir qəribəlik hiss etdi. Əqrəblər necə var idisə elə də qalıb saat düz 6-nı göstərirdi. Lakin artıq bir neçə